KOLİVA KÜL OLDUM SÖZLERİ

Ümidim tükendi bitiyor
Ardına bakmadan gidiyor
Söylemeye dilim varmıyor
Söylediler yandım kül oldum

Bir görünüp bir kaybolup beni düşürdün derde
Bakışların gözlerime bilmem yüreğin nerde
Anladığım duyduğuma göre sevdiğin varmış
Haritalardan bildiğim o şehirde bir yerde.

Açmayan tomurcuk kururmu
Bu yürek seni unuturmu
Hayata son vermek olurmu
Anlamadım yandım kül oldum

Bir görünüp bir kaybolup beni düşürdün derde
Bakışların gözlerime bilmem yüreğin nerde
Anladığım duyduğuma göre sevdiğin varmış
Haritalardan bildiğim o şehirde bir yerde.

Olmadığın yerler diyarmı
Gülüşüne yürek doyarmı
Hayalden vazgecmek kolaymı
Düşledikçe yandım kül oldum

Bir görünüp bir kaybolup beni düşürdün derde
Bakışların gözlerime bilmem yüreğin nerde
Anladığım duyduğuma göre sevdiğin varmış
Haritalardan bildiğim o şehirde bir yerde.

Xecê Herdem Çavken Kürtçe Türkçe Çeviri Sözleri

Teme teme zalime teme
Seninin seninim, senin zaliminim

Heyrana wan çavê teme
O gözlerine hayranım

Bejin zırav ,rukenam were
İnce belli,güler yüzlüm gel

Evarbu hevîya teme
Akşam oldu,seni bekliyorum

Were were rukenam were
Gel gel,güler yüzlüm gel

Were were çavkenam were
Gel gel,güler gözlüm gel

Bitenê dil çilmisî
Sensiz yüreğim büzüldü

Her dem çavem hesir dibare
Her zaman gözlerimde yaş akıyor

Tu çuyê çemê dilem perçiqî
Sen gittin,yüreğimin deresi kurudu

Dil çilmisî tu bê avdikî
Yürek büzüldü,sen sussuz bırakıyorsun

Benda te çen sal derbasbû
Seni beklerken kaç yıl geçti

Çima le le ji min bîrdikî
Niye le le beni unutuyorsun

Were were rukenam were
Gel gel,güler yüzlüm gel

Were were çavkenam were
Gel gel,güler gözlüm gel

Bitenê dil çilmisî
Sensiz yüreğim büzüldü

Her dem çavem xwîn dibare
Her zaman gözlerimde kan akıyor

Nefes nefese kalmak kadar zor sensiz tek bir nefes almak.
İçime çekemediğim her an ölüyorum.
Sensizlik,sessizlik kadar boğucu.
Bir bahar yaşıyorum; sensiz ,yaprak dökümü.
Her dalımda sana açılan ,sararmaya yüztutmuş senliklerimle doluyum.
Sensiz içimde büyük bir boşluğum.
Yapraklarım sensizliklere umut verir, içimde dağılıp unut denir.

Bir mevsim yaşıyorum; ilk değil, sonu hiç gelmeyen bir bahar, sen dökümü.
Sensiz öylesine dökülüyorum ki, kime nereye düşsem acı veriyorum.
Sensiz üzerime düşen bütün gözlere, ölümü anlatıyorum, beni bir kez olsun anlasınlar diye.

Çok anlamsızım .Her an can verdiğim sen dökümü beni anlamıyorken ben;
benimle hayat bulmaya çalışanlara seni anlatıyorum.
Bu baharda da sensizliğe dökülüyorum.
Mevsimlerin en garibini yaşıyorum.
Sana ısınıyorum,sensizlikler de ıslanıyorum.
Ve ne olursa olsun, yinede sana dökülüyorum.

Bir fırtına kadar şiddetli kopuyosun içimde.
Dallarım kırılıp, yapraklarım savruluyor sana, sona, sonsuzluğa.
Düşmediğim yer kalmıyorda, bir kez olsun ulaşamıyorum sana.
Aslında her yerde sen vardın da, belkide bu yüzden savruluyordu yapraklarım.
Sana kırıldım da, birsen olup bir kez daha sana açamadım.
Fırtınan felaketim oldu, sonum oldu, kırdı savurdu da, neden yıkmadı?

Bedenimde tutunacak hala bir dal var kadın.
Ben yine sen dökümüyüm.
Bu mevsim, yaprak dökümün.
Ben kokar şehrinin sokakları, nereye bassan orada yapraklarım.
Hangi sokaktan kaçmaya çalışsan bana çıkarsın, benlikleri içine çekersin.

Duyguların hislerin bedenine ağır gelmeye başlar.
Beynini avuçlarının arasına alıp, gözlerini kapatırsın.
İşte o an ben sarılırım .
Rüzgarımla sararım bedeninin dört bir yanını.

Yeter artık ! Ne dökecek yaprağım, nede düşeceğim bir sokağım kaldı yeter
Diye beyninin en duygusuz odalarını sorgu sual ederim .
Ve eğilir kulağına yine bizi sana fısıldarım,
Bu mevsim, sen dökümü…

Antalya’dan bütün dünyaya
Çocuklar çiçektir, çiçekler çocuk
Koparma dalında, kırma kalsın çocuk
Sorsan büyüklere kalmak ister çocuk
Kızma abi abla bırak oynasın çocuk

Öğretmeni sen ol çiçekler eksin
Hep gülsün, sevsin, sevilsin
Çocuklar ağaçtır yapraklarıyla
Neşedir, sevinçtir yaptıklarıyla

Adım adım koşsun yürüsün büyüsün
Güzelliklerle, gülüşlerle büyüsün
Çocuğa gıda sevgi güneş hava su
Çiçeklerle çocukların korosu

Çocuklar çiçektir, çiçekler çocuk
Çiçekler çocuk