Mümin Sarıkaya Aşk mı Sandın Sözleri

Efkarlanma deli gönlüm
Her güzeli yar mı sandın
Çekme için derin derin
Her dikeni gül mü sandın
Gözlerde arama sırrı
Her bakışı ok mu sandın
Kuruş etmez bu sevdalar
Sen bunları aşk mı sandın
Seviyorum deme ile
Dağlar mı deldi sandın
Sırtımdaki onca yükü
Al bakalım az mı sandın
Omuz vermez bu zalimler
Düşsen tutarlar mı sandın
Buraların kışı bitmez
Düş demeyle cemre düşmez
Dert çekecek yar lazım
Ömür huysuz ile geçmez
Kuruş etmez bu sevdalar
Sen bunları aşk mı sandın
Seviyorum deme ile
Dağlar mı deldi sandın
Kuruş etmez bu sevdalar
Sen bunları aşk mı sandın

Mümin Sarıkaya Annem Sözleri

En derin yaralar açmış göğsünde
Her yanın kanıyor değsem elimle
Sarsam geçer mi,
Sarsam geçer mi,
Sarsam geçer mi annem?

Yorulmuş bedenin yüzünde izleri
Dinmiyor ağrıların susmuyor gözlerin
Silsem diner mi,
Silsem diner mi,
Silsem diner mi annem?

Sessizce öptüm yasladım başımı
Terlemiş alnı her bir satırı
Kokladım uzun uzun saçlarını
Ördüm uyanmadın,
Ördüm uyanmadın,
Ördüm uyanmadın annem.

Seni kader sınıyor dur durak bilmiyor
Dertlerin yetmez gibi bir de iz sürüyor
Düşmek olur mu,
Düşmek olur mu,
Düşmek olur mu annem?

Kimbilir doğmamış umut seni bekliyor,
Bakmışsın koynunda acılar gül açıyor
Solmak olur mu,
Solmak olur mu,
Solmak olur mu annem.

Sessizce öptüm yasladım başımı
Terlemiş alnı her bir satırı
Kokladım uzun uzun saçlarını
Ördüm uyanmadın,
Ördüm uyanmadın,
Ördüm uyanmadın annem.

Öptüm uyanmadın,
Öptüm uyanmadın,
Öptüm uyanmadın annem.

Mümin Sarıkaya Şu Karşıki Dağda Kar Var Duman Yok Sözleri

Şu karşıki dağda kar var duman yok

Benim sevdiceğimde din var iman yok

Vardım baktım nazlı yarim evde yok

Ver benim sazım efendim ben gider oldum

Süremedim lavantayı konsola koydum

Şu karşıki dağda titriyor dallar

Benim gönlüm arzu çeker tomurcuk güller

Kader kısmet böyleyimiş ne yapsın eller

Ver benim sazım efendim ben gider oldum

Süremedim lavantayı konsola koydum

Mümin Sarıkaya Kerkük’ün Zindanına Attılar Beni Sözleri

Kerküğün zindanına attılar beni

Mazlumlar sürüsüne kattılar beni

Bir yanım dağladılar ateşle annem

Ne suçum ne günahım yaktılar beni

Türkmen obalarından göçen anneler

Ne yuvaları kalmış ne de haneler

Gökkubbeyi sarsar mazlum feryadım

Elbette bir gün güler bize seneler