Gözlerinde kaybolan bu sabahsız gecelere hapsoldum
Anılar duman olmuş, yaş olur kanamaz yarem
Bir umut nöbetlerdeyim aşkın kötü huylu bir kanser gibi sarmış yüreğimi
Hiç halim yok zaten
Yine daralıyor bu göğüs kafesim
Adını zikreden bir yudum nefesim
Pas tutar mı aşk yas tutan anılar
Dört duvar ve ben dramatik piyesim
Derdimsin gecelere demir atmış
Dost ay ışığı güneşim beni satmış
Kök salan o aşkının meyvesi
Yanağımdan süzülen tuzlu bir tatmış
Yerini almış kronik acılar
Sensiz dünya dipsiz kuyudur
Utanma yüreğim dök içini ağla
Gözyaşı tanrının sihirli suyudur
Ve cana biriken yarına sel oldu
Savrulur beden oradan oraya
Dün yüzüme gülen bugüne el oldu
Kavrulur bu kalp ne desem boş
Gözlerinde kaybolan bu sabahsız gecelere hapsoldum
Anılar duman olmuş yaş olur kanamaz yarem
Bir umut nöbetlerdeyim aşkın kötü huylu bir kanser gibi sarmış yüreğimi
Hiç halim yok zaten
Sana vurgun bu deli kalbim
Şimdi tuz buz hâlde nicedir hâlim
Kırık bir sazla derdini yazanlar
Beni anlar ancak ölü ozanlar
Senden sonra yok durdu alem
Hem ecelim oldun bak hem de çarem
Dahası kalmadı içimde bir telaş
Ne yaşama derdi var ne de bir savaş
Varsa yoksa sen düşlerin tavanı
Saçların gibi tütünümün dumanı
Sisli hayaller kaplar içimi
Bu sensizliğin en komalı biçimi
Ve cana biriken yarına sel oldu
Savrulur beden ordan oraya
Dün yüzüme gülen bugüne el oldu
Kavrulur bu kalp ne desem boş
Gözlerinde kaybolan bu sabahsız gecelere hapsoldum
Anılar duman olmuş yaş olur kanamaz yarem
Bir umut nöbetlerdeyim aşkın kötü huylu bir kanser gibi sarmış yüreğimi
Hiç halim yok zaten

Besteciler: Norm Ender
Sanatçı: Norm Ender

Başlayan hatırlamaz başta yoktu son bile
Gelmiyordu söz dile görmüyordu göz bile
Hiç bir şey benim değildi hiç bir şey de ben değildi
Sen değildin sen bile ben demezdim ben bile
Yokluğun denizlerinde var oldum bir oltaya
Tav oldum bir noktaya çekti beni de kuytuya
Soyut somut bir simülatörde dalmışım bir uykuya
Çok garip bir yerdeyim et kemik bir haldeyim
Tanrının bu sanatını insan harbi zorlamış
Yapmacık bi sistemin hiç bi amacı kalmamış
Hayat tiyatro sahnesi dünya oyun bahçesi
Oynayan çocukların neden sıfırlı karnesi
Hep kötüydü derslerim komikti okul yıllarım
Fiziği sevmemiştim hiç dedim ki bomba yapmıcam
Evrenin bu sorununu duygusal cevapladım
Çok güzeldi espirim de sevmemişti kel hocam
Göze batınca susmayınca bana da kanca taktılar
Sanki şimdi susuyorum korkmam hiç bir kaçıktan
Ben bir mumdum aslanım beni de böyle yaktılar
Bende hırs yapıp bitirdim okulu sonra açıktan
Hiç bir oyunu ciddiye almamaktı tek suçum
Pes etmedim ve bak hayat da ağlamaklı başlıyor
Tayfalarca küfredin sayfalarca vur koçum
Çünkü Ender düştükçe daha da güçlü kalkıyor

Sözlerimi geri alamam
Yazdığımı yeniden yazamam
Çaldığımı baştan çalamam
Bir daha geri dönemem
Akıyorsa göz yaşım kurumasın
Coşup seven gönlümse durmasın
Dost bildik anılarım çağırmasın
Bir daha geri dönemem

Ey aşk sözlerimde saklı rap sen elekle tart kumu
Tam rüyaya daldım hep kim kaçırdı uykumu
İlerledikçe yol kesen garip bir yolcu gitmiyor
Gider dedikçe rol kesen bu yol senaryo bitmiyor
Oynuyordu cellatı o göz görünce dağlayan
Ellerinde bir çocuktum hıçkırıpta ağlayan
Bak ayrılık kazanmadı ve sevgim hiç azalmadı
Mesafelerde yetmedi o bugünü yarına bağlayan
Dervişin semazenin hakka doğru döndüğü
Yarım kalan birçok kulun hasretinden öldüğü
Düşünde kör bir ressamın hisleriyle gördüğü
Küfr-ü aşk bu rapçinin dissleriyle sövdüğü
Hepsi sensin ay güneş gidince kalbe kim batar
Ben bir çığlığım kulaklarında duyduğun kadar
Sensizim ki bensizim ben aşka başka dairim
Varlığın güzel bir sayfa bende böyle şairim

Sözlerimi geri alamam
Yazdığımı yeniden yazamam
Çaldığımı baştan çalamam
Bir daha geri dönemem
Akıyorsa göz yaşım kurumasın
Coşup seven gönlümse durmasın
Dost bildik anılarım çağırmasın
Bir daha geri dönemem

Birkaç gerçek önündeyim, yine çıktı bak tansiyon
Bir depresyon otelindeyim adı Dünya tam pansiyon

Hadi gel bebek rapimi dinle
Sana bunu anlatayım izninle
İlk kez ağladın adını koydular
Irk ya da dil ya da garip bir dinle
Yürümeye başla, dokun, tanı, öğren
Artık varsın, varsa bir gölgen
Gör, duy verileri yüklüyor aklın
Sen büyü çoktan başladı farkın
Şimdi çocuksun deli gibi koştur
Silahın vardır ama içi boştur
Vur, kaç, evcilik, tekmele, şut çek
Oyunlar olacak zamanla gerçek
Yavaşça bedene oturuyor benlik
Gelişimin en gıcığı bu ergenlik
Leylek yok sen akıllanıyorsun
Bilgilerinden kıllanıyorsun
Biraz da eğitim, kanlı savaşlar
Didişip didişip ağıt yakmışlar
Bunlar eskiden taşa tapmışlar
Onu da zamanla kağıt yapmışlar
Şuanda mevsimin bir iki dönemli
Bu kadarı yetsin, tenefüs önemli
Sen tek acıyı sivilce sanıyorsun
Derken bir kaçını daha tanıyorsun

Birkaç gerçek önündeyim, yine çıktı bak tansiyon
Bir depresyon otelindeyim adı Dünya tam pansiyon

Artık büyüdün sen birey oldun
Duygu düşüncelerin daha yanlı
Sisteme göre kendi nickini buldun
Şşt fıstık ya da hop delikanlı
Hadi yaklaş bak hayatın tadına
Ölene kadar maraton bitmeyecek
Attığın her adım mutluluk adına
Ne yaparsan yap yine yetmeyecek
Önce bir iş sabah akşam yardır
Sonra dikiş ve bu ritme devam et
Bir sorun olursa bir bildiği vardır
Var adalet Allahına emanet
Yanacaksın söndür diyecekler
Yakacaksın döndür diyecekler
Seveceksin öldür diyecekler
Göreceksin kördür diyecekler
Sana yol gösterecek dik kaşlar
Burda emir çok kralını sen seç
Yaşayacağın bol sıfırlı aşklar
Pompala seçim için artık çok geç
Baksana yarın bu güneş yine doğacak
Tebrik et her tarafın örülmüştür
İnançlarına göre bir sitemin olacak
Sen daha yazmadan o görülmüştür

Birkaç gerçek önündeyim, yine çıktı bak tansiyon
Bir depresyon otelindeyim adı Dünya tam pansiyon

Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin
Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin
İki günlük dünya; koş, onlar kölen olsun hadi
Bir gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana

Sözleriyle başladı güzel bir ilişki
Sonrasında değişti oldu bir çelişki
Tanıdıkça anlıyorsun hep aynı yalanlar
Boşa geçmiş bir zamandır hafızanda kalanlar

Çarkta koşan fareleriz basit bir döngüyüz
Hayallerle saçmalayan bitik bir öyküyüz
Aşkımlar cicimler sahtedir hep sıfatlar
Maskelerde gizlenir beton yüzlü suratlar

Aslında en başında demiştim kendime
Kaçınılmaz bir sondur aşk neyine ilişki
Belki dedim senin için bu onlardan değildir
Konu sevmek olunca kalp Pollyanna’ya meyilli

Optimist duygularla çektim hep kahrını
Bencilliğini takmadım hiç kandırdım yarını
Tutarsız sözlerin aşk bir savaş değildir
Yalanların rengi olmaz o senin pembeliğin

Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin
Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin
İki günlük dünya; koş, onlar kölen olsun hadi
Bir gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana

Bilirsin insanoğlu aslında değişmez
Hatalarla öğrenir korkularla gelişmez
Ve sevmekten usansam desem de bu sondur
Aşk dediğin çıkmaz sokak bitmeyen bir yoldur

Bu yüzden hatalarım olduysa özeldir
Beni de ben yapan budur çünkü sevmek güzeldir
Hiç umrunda olmadı ki ne desem sallamayacaksın
Ben gitmeden farkımı hiçbir zaman anlamayacaksın

Gelinen nokta bu gönlümce yaşayacağım
Sende o taş kalbini ömrünce taşıyacaksın
Hiçbir kozun kalmayınca kafanda dank edince
Güvendiğin güzelliğin de bir gün yüzünü terk edince

Bakarsın aynalara kibrinle yaşarsın
Yalanı çok seven dilin işini orada başarsın
Bu bitmiş öykünün bendim hayalperesti
Sen bir ara durakmışsın hayatımın turisti

Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin
Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin
İki günlük dünya; koş, onlar kölen olsun hadi
Bir gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana

Söz – Müzik: Norm Ender
Yönetmen: Dağhan İş