Yangın büyük, o küçük belki
Bir sinek kuşu, ismi Kolibri
Bir aşağı, bir yukarı kanat çırpıyor
Damlalarla su taşıyor

Durup seyredene, sorana yanıtı
“Elimden gelenin en iyisini yapıyorum.”
Dünya evim ve yanıyorsa
Gördüğümü de söylüyorum”

Ormanlar yanıyor üstelik her yerde,
200 canlı türü yok oluyor bir günde
Hortuma, ısınmaya, sele alıştınız
Buzullar eriyor, anormal şekilde

Ağaçları kesmeyin, denizi kirletmeyin
Yeter artık daha fazla plastik üretmeyin.
Balinaların, kuşların içi çöpünüz dolu
Yaşam hakkı var onların, sesine kulak verin

Fosil yakıt devriniz yeter artık bitmeli,
Sıfır karbon emisyonuna acilen geçilmeli
Bankalar, piyasalar, hükümet ey dinleyin
İklim Acil durumu bu, ilan edin

Yangın büyük, o küçük belki
Bir sinek kuşu, ismi Kolibri
Bir aşağı, bir yukarı kanat çırpıyor
Damlalarla su taşıyor

Seçenekleriniz var, hala geç değil
Temiz enerji kullanın, üstelik bu adil
Güneş, rüzgar, deniz ve ağaçlar
Henüz vakit varken hemen, harekete geçin

Kahramanı bekleme pelerini yok
Kasları, asası, kanatları yok
Yanındaki çocuk o, doğruyu söylüyor
Konuşuyor, direniyor, isyan ediyor.

Tüket, katlet, nereye kadar,
Bu döner sana, bana canımız yanar
Gösteriyor size bilim, bir izin verin
Dinleyin, düşünün, dönüşün, değişin

Yangın büyük, o küçük belki
Bir sinek kuşu, ismi Kolibri
Bir aşağı, bir yukarı kanat çırpıyor
Damlalarla su taşıyor

Durup seyredene, sorana yanıtı
“Elimden gelenin en iyisini yapıyorum.
Dünya evim ve yanıyorsa
Gördüğümü de söylüyorum”

Soğuk rüzgarlara hazırlanmış gibisin
Örterdim üstünü orda olsam bilirsin
Değişti adresin düştü dünya gözümden
Yalnız dünya değil döndü herkes sözünden

Hani derdin ya bazen sevemedim hiç sabahları
Nasıl terkettin o sevdiğimiz akşamları ?
Derdin ya bazen tanıyamadım insanları
Artık umut verir mi yağmurlar ?

Nakarat
Bu yağmurlar geri getirir mi her şeyi ?
Bir masal gibiydi her şey bir yalan gibi
Unuttun mu diye gelme rüyalarıma
Seni, kalbime sor kalbime sor kalbime sor

Bu yağmurlar geri getirir mi her şeyi ?
Bir masal gibiydi her şey bir yalan gibi
Unuttun mu diye gelme rüyalarıma
Seni, kalbime sor kalbime sor kalbime sor

Merhaba kendim abla
Seni geçende rüyamda
Kırık bir likör şişesi mayhoş
Diline saplanmış cam kırıklarını söktüm

Aslında kendim abla
Hepsini tüm gücümle kökledim
Çiçekleri coşmuş lafların
Kanayan şişeden dil parçalarını söktüm

Ne gözü kara karısın sen kendim abla
Hoyrat mıydın bilmem
Vefasız mıydın?
Hani ayarsızdın da,
Duyarsız mıydın?
Sen her bahar arsız mıydın?

Muradına erdin mi ki
Boşaldın bir gönülden döke saça
Ve boşaldı odan bir çırpıda
Likörün sarhoş şişesini
O gün mü kırdın?

Acelen neydi apar topar
Yalnızsızlık isterdin yalnızca
Zamandan aparttığın abartılı kırgınlıkları
Miras bıraktın…

Ne gözü kara karısın sen kendim abla
Hoyrat mıydın bilmem
Vefasız mıydın?
Hani ayarsızdın da,
Duyarsız mıydın?
Sen her bahar arsız (aşık) mıydın?

Kırdığın şişeyi susuz telaşınla kafana diktiydin abla
Dik kafalının tekiydin aferin kendim abla
Aferin sana, aferin kendim abla
Aferin sana, aferin kendim abla

Vurulmuşum gönlün dağında
Çekinik hevesin sazıyım
Saçıma vurur gölgesi hüzünün
Dediler olmazın kızıyım

Yandın yandın söndün sonra
Ciğerinde ahım var
Sustun dünya dilsiz dünya
Kanadımı kırdılar

Kurşun döktün sevdaya yaraya iyi gelmiyor
Zalim dünya kör dünya senin için durmuyor
Olmazların kızları yaktılar yıldızları
Kalbimdeki izleri bu şarkıyı söylüyor