Keder, feza üstüne
Yayılır elem içimden gökyüzüne
Onu benden çok sevmiş
Paramparça bir hikaye

Ömür ömür üstüne
Yaralar sirayet etmiş her yerime
İzini kaybettim artık
Yarım kaldı bu hikaye

Bi’ yaralı kuştum
Uçtum uçtum senden uzaklara

Acın içimde bıçak
Kesiyor damarlarımdan eski ben’i
Yakalandım sevda çölüne
Su ver yangınıma heyhat

Yıkın bu şehri yıkın
Sokağı, sevdamı, hatıramı yıkın
Geceler saklar sırlarımı
Bitmiyor bu yangın

Bi’ yaralı kuştum
Uçtum uçtum senden uzaklara

I WAS A WOUNDED BIRD

Blues all over outer space
Sorrow oozes out of me to the skies
He loved her more than me
A story in tatters now

Lifetime over a lifetime
Wounds have spread all over me
I’ve lost the track
A story unfinished now

I was a wounded bird
I flew and flew away from you

Your pain is a knife stuck in me
Cutting through my veins, the old ‘me’
I was caught in the desert of love
Alas! Come douse my fire with water

Ruin the city, ruin it
Ruin the street, my love, my memory
Nights keep my secrets
This fire never ends

I was a wounded bird
I flew and flew away from you

Öyle demek istemedim
Hemen arkanı dönme
Senede bir olur bana gelirler
Birden bire

Olduğun gibi kal
Ara sıra beni alttan al
Kabullenmen gereken huylarım var

Öyle demek istemedim
Kırdıysam özür dilerim
Hatayla beslenirim ben
Acıyla süslenirim

Susamam ki boşuna
Hep hoşuna gitmeyebilirim
Maalesef ben böyleyim

Beni yine istemedin
Tatlı krizlerinde
Ayda bir olur ele geçiriliyorsun
Birden bire

Bir bakmışım ne rahat
Bir bakmışım Nebahat
Tutabilsem çenemi
Kalmaz kabahat

Öyle demek istemedim
Kırdıysam özür dilerim
Hatayla beslenirim ben
Acıyla süslenirim

Susamam ki boşuna
Hep hoşuna gitmeyebilirim
Maalesef ben böyleyim

Söz & Müzik: Güney Marlen
Düzenleme: Güney Marlen

Ardına kadar açık kapılar
Kilitler yokken içeri sızsana
Sen anlamazsan beni kim anlar
Nasıl sığar küçücük dünyaya tüm yalnızlar

Gözlerindi, sokaklarda beni aratan her köşede seni
Hain eladır renkleri, tanıdık ve kederli
Seni unutmak mümkün mü bana söyle
Bütün olanları bir kenara koyup böyle

Ardına kadar açık kapılar
Kilitler yokken içeri sızsana
Sen anlamazsan beni kim anlar
Nasıl sığar küçücük dünyaya tüm yalnızlar

Gözlerindi, sokaklarda beni aratan her köşede seni
Hain eladır renkleri, tanıdık ve kederli
Seni unutmak mümkün mü bana söyle
Bütün olanları bir kenara koyup böyle

Söz: Gökhan Akça
Müzik: Riza Penjoel
Düzenleme: Gökhan Akça

Kendimden verdim ben, Derdinizle dert edindim hep
Arkamdan konuşan suratlar tarafından usandım ben,
Yanımda sen yokken, hep arkandan geldim ben.
Yanlızlık uykusundayım. Hep kendimden geçtim ben.

Kendimden verdim ben, gündüzünde sizinle güldüm
Akşamında yanlız ağladım ben, hiç biriniz etmediniz dert.
Bazen ben de, sizin istediğiniz bir adam olmayı istedim.
Hem nasıl olcak gülmemi isteyip, üzüntümü görmezden gelirken.

Başardım gülmediniz, (hatta) kaybettim üzülmediniz.
Tüm bunları siz yaparken, haklısınız evet, hepinizden özürdilerim.
Ne mutlu eder sizi? Yeni araba mı? Sevgili mi?
Hiçbir kadın mutlu etmez beni yetim bir çocuğu doyurmak gibi.

Dünüme bakarak yaktım, yaramı ateşe basarak yaptım.
Hatta kendini bilmeyen insanları, hep insanlar içinde ağlattım.
Hep güldürdüğüm ağlattı, hep güldürdüklerim ağlattı.
Bana ne derdin varsa anlat dediniz , ben de rap yaptım anlattım.

Kendimi bir muma benzetiyorum, karanlıkta kalmayın diye,
Boş dünyanızı aydınlatabilmek için, kendimi eritiyorum.
Beni dövmelerimle yargılamayı bırakıp nasıl bir insan olduğumu tanımayı denesenize,
Sanırım deliriyorum..

Kendimden verdim ben, Derdinizle dert edindim hep
Arkamdan konuşan suratlar tarafından usandım ben,
Yanımda sen yokken, hep arkandan geldim ben.
Yanlızlık uykusundayım. Hep kendimden geçtim ben.

Kendimden geçtim ben sıkıntıları bırakıp.
Sırtıma yükümü alarak yürürüm önüme geçen her engeli aşıp.
Yüzüme bakarak tanı beni, hakkımda söylenenleri bırakıp.
Kinimi büyütüp atarım içime, çünkü tüm söylediğim doğrularım ayıp.

Para falan istemiyorum baba, bana çocukluğumu geri verin.
İyi bir insan olduğunu , yanlızca seni güldürenler bilir.
Ölünce anlaşılır değerim. Derdi içinde yaşayan insan gibi.
Uzaklara dalıp gittiğimde, aşktan sandılar çok komik.

Uyandım gözüme bakarak söyledi yalanı en güvendiklerimiz.
Sevenin yüzüne bakarak aradı kusuru gülerek ezip.
İçine atarak büyüttün çocukluğunu, bu yüzden algıların eksik.
İç çığlığımı şarkı yaptım ben, rapten anlamıyorum dediniz.

Yenilen de benim, savaşan da benim, deliren de benim, Beni ben de bilin.
Yenilen de bir derdi bilirken sıkıntılarınıza kulak verenim.
Geri gelme gidip, alıp vermediniz, yine sersefilim, gülecek gibisin.
İçinizden geçenleri yazarsam, fikirlerinizi ezerek geçerim.

Kendimden verdim ben, Derdinizle dert edindim hep
Arkamdan konuşan suratlar tarafından usandım ben,
Yanımda sen yokken, hep arkandan geldim ben.
Yanlızlık uykusundayım. Hep kendimden geçtim ben.