Sözleri

Zat-ı şahaneniz yokluklara
teşrif eder
Günün birinde geri dönmeniz temennim
Kalbin istiklalin yollarında eskimesin
Sanki rüzgar değil aşk kokusu esti demin

Sarılmamız kafi, gerisi teferruat
Aklıma geliyorken kalbime girebilsen keşke
Silüetine yetmiyor ki lehçem
Dudakları bal dolusu tatlı su menekşem

Ele ele verip gönül çokluğuyla seni sevdik
Direk yüreğim endamına pençe
Belki söylenilen gerçek ama şöyle;
Aşk karnı değil kalbi doyuruyor bence

Seni okumuş bitirmemişim hala
Belki Kovulmuşum mektebinden tembelim açıkca
Hırs yapıp yeniden okumam gerekli;
Çünkü gözlerinin mektebini bitirmeliyim açıktan

Nakarat
Ben suratımı darağacında astım
O günden beridir gülemiyorum
Ben kibrit çöpüyüm bir kere yandım, kül oldum
O günden beridir yanamıyorum.

Bile bile sevdim yalanlarını
Dünya çok büyük ve ben sen kadarım
Geri gelmez dakikalarım,
Seven değil sevmeyen hep kazanır

Bu hayat zehri takıp fırlatıyor oku
Ama tanıştırayım kendisi panzehrim olur
Dilimde azdır belki, yüreğimde dolu
Ne grisi kirpikleri aşkın elli tonu

Fakat sarılmamış rüzgarlara gonca gibi
Özlemim ve bir sarayın delisine hasret dolusun
Bu şarkı değilde yüreğime iğne ile tutturduğun
Hasretinin kasvet panosu

Ne ben kurdum ne sen avımda kuzusun
Görmeme engel bu can buğusu
Kıyamam gözlerine dolabilecek denizlere
Var git yoluna ben de kaybolursun

Hep iyi düşündüm belki de gelemiyordur
O gülden beridir solamıyorum
Ve hasretimi kırgın yangınlara astım canım
O külden beridir sevemiyorum

Nakarat
Ben suratımı darağacında astım
O günden beridir gülemiyorum
Ben kibrit çöpüyüm bir kere yandım, kül oldum
O günden beridir yanamıyorum.

Bile bile sevdim yalanlarını
Dünya çok büyük ve ben sen kadarım
Geri gelmez dakikalarım,
Seven değil sevmeyen hep kazanır

Sözler;

Kaldırıldı kalbimdeki cenazen rahat uyu
Duyamıyorum çığlıklarını af buyur
Ve böyle oluyor tabi ihanetin silsilesi
Körpe yani kaybolunca sağduyu
Eline yaz, kalbine yaz milyonlarca
Satır…
Ruhuna akan nehirlerde içim sazlık
Yar burun kıvırır artık el insanflı
Sevdiklerim sevmediklerimden fazla nazlı
Düşündüklerim düşlediğimden az
Bu düşün deliklerinden düşüyor
Düşün dediklerim.
Sırtımda hançerlerin derin delikleri
4 mevsime sığmaz kınalı dileklerim
Hakkımı başka hakkın aklarıyla yatıştırmam
Kıyamam kimseye beni kendinle karıştırma
İnsan sevmese de ağlarmış alıştığına
Ben aklımı alırım kendimi alıştırmam

Yalanın kendisi gün
Yüzündekine kavuşmak
Kacacaksın, kirinden akacağım beyaz beyaz
Kötü olacak yansıtılan sonuçlar ve
Gözlerine ben dolacam ağlayacaksın biraz biraz
Bir yaz meyvesi yanakların kiraz
Benim üşümüş yanaklarıma ayaz doldu bu yaz
Susma, sonra kötü olacak sonuçlar
Kaçacaksın kirinden akacağım beyaz beyaz

Ne gül dökerim sana ne gül beklerim hayatta
Geriye giderim ileri yürümüyorsa ayaklar
Ucube sevgilerle sevgisizilik yaratmam
Sevmiyorsa yanarım ama sevsin diye ayartmam
Yarınlar anne yarınlar diyorum,
Beni bir sokak köpeğine sarılırken görmüşler
Arkadaş diyememiş, hayale dalamamışlar
Demek ki hayatlarında hiç yalnız kalmamışlar
Seni de böyle yalnız bir günde sevmiştim
Kuruyan sevgine ne sular serpmiştim
Büyüdün, büyüdükçe dikenlendi dallarına yüz sürdüm
Oysa ne bahçeler ekmiştim
Dikenlendi yüz sürdüm, acımdan iz sürdün
Ayrılık çok sürdü.
Her şehir bir anı ve her mermi bir sürgün
Gün bugündür, oysa ne bahçeler ekmiştim
Dikenlerine yüz sürdüm