Gazapizm – Zabıt: 1 Umut sözleri

Sonra her şey berbat oldu!
Ben küçüktüm, hep cebime çakı koydum
Hep istedim sevdiklerim yakın olsun
Kötü değil, çaresizler görmüyordum!
Biz tutkuyla yaşıyorken zulme doğmuş insanlardık
Fazla kardeş olmuştuk, ondan ısrarcıydık
Suçla fazla erken tanıştık
Alışılmaz bildiğimiz o nefrete alıştık
Bir iz bırakacağız mutlaka!
Bağır çağır durmadan!
Hep beynimiz kurtlanan!
Ne bela ne muskadan uzak duracaksak olmaz
Çünkü çok güzel şiirler çocukların olacak!

Umut hep yerinde duracak!
Umut hep yerinde duracak!
Umut hep yerinde duracak!
Umut hep yerinde duracak!

Gazapizm – Yarasa sözleri

Karanlık koynumda, uyandım sabaha
Çok uyuz olurum bir yerim kanasa!

Beni bir arasan
Beni bir arasan
Her yanım yarasa
Her yanım yarasa!

Koynumda karanlık, uyandım sabaha
Çok uyuz olurum bir yerim kanasa!

Beni bir arasan
Beni bir arasan
– Beni bir ara –
Her yanım yarasa
Her yanım yarasa!

Yine ustura koynumda geziyor
Bana gül biraz!
Kalmadı sanki hiç, bağırsam duyan
Beni bul burada
Beni bul, ara!
Beni durduran yok artık
İçimde yok artık zaman
Bir gece aramız bozuldu, dahası karanlık içimde kalacak
Uyan!

Steril kafa, ne lazım sana steril kafa?

Söz ettim geçmişten yeteri kadar
O güzel günlerin kederi kalan!
Görevin de var yaşamak bizimdir!
Dizime kadar bataklık içinde gezerim, ederim
Elimde bıçağım, peşimde bela

Karanlık koynumda, uyandım sabaha
Çok uyuz olurum bir yerim kanasa!
Beni bir arasan
Beni bir arasan
– Beni bir ara –
– Beni bir ara –
Her yanım yarasa!
Her yanım yarasa!

Koynumda karanlık, uyandım sabaha
Çok uyuz olurum bir yerim kanasa!
Beni bir arasan
Beni bir arasan
– Beni bir ara –
– Beni bir ara –
Her yanım yarasa!
Her yanım yarasa!

Devrilmiş masa
Kesilmiş sesler bak, kesilmiş seda
Görmedim bir yer ben, tekinsiz daha
Uyarır aklım hep tehlike sanar
Düşündüm her an
Neydi ki beni hep ayakta tutan
Neresi kaybettim güvenli alan
Bir arasan erse bu karanlık sona
Karnımda kramp bak, sakalda kıran
Yakılmış, yıkılmış viran
Yakınmış, uzakmış ne fayda?
Ben böyle bir son istemem demiştim
Hatırla şarkıyı bilirsin!
Peşimde yine bir tiyneti belirsiz birileri mi var
Beni bir ara!

Karanlık koynumda, uyandım sabaha
Çok uyuz olurum bir yerim kanasa!
Beni bir arasan
Beni bir arasan
– Beni bir ara –
– Beni bir ara –
Her yanım yarasa!
Her yanım yarasa!

Koynumda karanlık, uyandım sabaha
Çok uyuz olurum bir yerim kanasa!
Beni bir arasan
Beni bir arasan
– Beni bir ara –
– Beni bir ara –
Her yanım yarasa!
Her yanım yarasa!

Gazapizm – Müşkül sözleri

Boynuma saplanmış partikülleri
O geçen kara günlerin
Dolanır dara, düğümlenir hep içimde bir şeyler sana sürüklenir
Dilerdim sarar göğün bizi ki
Destanlar masallar sana büyülenir
Bir şenlikti içinde yaşadık ölüm
Eminim, gözümle gördüm!

Onlarca sayfa
Yazılmış çizilmiş okursan fayda
Dönülmez yoldan!
Yüzyıllık yalnızlık
Yüzyıllık ikrar ki
Ne paklar bizi bul!
Kim bizi saklar?
Yüzyıllık endişe!
Yüzyıllık hınçtan karardım kaldım, bir güneşti söndü
Eminim, gözümle gördüm!

Bir kötü haberdi
Sanki dün gibiydi
Ne desem olmaz!
Herkesin hakkıydı
Gönlünce yaşamak, özgürce solmak
Öylece kalmıştım bir parça ümitti
Gelmedin asla
Bir ağaçtı altında bekledim söğüt
Eminim, gözümle gördüm!

Düşersen düştün!
Yalnızsın seyrinde, üşürsen üşü!
Kenarda çürü!
Görmemiş kimse, bir kimliksiz yüzün
Bu kanlı düğün, gezdim bir dolandım nehrinde yüzdüm
Bu dünya müşkül!
Eminim, gözümle gördüm!

Düşersen düştün!
Yalnızsın seyrinde, üşürsen üşü!
Kenarda çürü!
Görmemiş kimse, bir kimliksiz yüzün
Bu kanlı düğün, gezdim bir dolandım nehrinde yüzdüm
Bu dünya müşkül!
Eminim, gözümle gördüm!

Sonra geç olacak
Ölüm ve yaşam hep kardeşti bilhassa!
Barıştan yanalar içimde şarkılar kar kıştan bu yana
Özlemin yeri yok!
Ne kerpiç evlerde ne de rezidansta
Yakılmış yıkılmış köşkü
Eminim, gözümle gördüm!

Bak, düştü gece!
Düşürme yüzünü, yok cürmün sebep
Ne çok sürmüş, evet!
Sökülmüş etten sepetin düşlerden dökülmüş yerde
Kesmiştin umudu sümbülden gülden ki
Kapının önüydü süpürsen etsen
Bakarsın çıkar da dönerler bir gün
Olmuştu, gözümle gördüm!

Her şeyin derininde kaldım
Yüzeyimde baldıranlar
Kodlar kodlar!
Beynimde kazınmış kodlar!
Bir hüzündür karnımda hayat
Bu bak bir lüzumsuz bu çorba doymam!
İçmedim, yok oldu gözüm
Eminim, gözümle gördüm!

Düşersen düştün!
Yalnızsın seyrinde, üşürsen üşü!
Kenarda çürü!
Görmemiş kimse, bir kimliksiz yüzün
Bu kanlı düğün, gezdim bir dolandım nehrinde yüzdüm
Bu dünya müşkül!
Eminim, gözümle gördüm!

Düşersen düştün!
Yalnızsın seyrinde, üşürsen üşü!
Kenarda çürü!
Görmemiş kimse, bir kimliksiz yüzün
Bu kanlı düğün, gezdim bir dolandım nehrinde yüzdüm
Bu dünya müşkül!
Eminim, gözümle gördüm!

Gazapizm – Zabıt: 3 Enkarne sözleri

Kalınmaz artık, bu yerler meçhulün işgali yalnız
Tanımsız kaldım, insanın kendiyle savaşı kanlı
Aklımda kaldı, ben bir ev istedim sonsuzluk değil
Ben bir ev istedim, çok yollar geldim!
Sarılmaz artık yaramız alnıma dayadım baktım camından ardı
Ruhumu karanlık ıstırap sarmış
Arınmam artık ne simya ne kimya ne evrimi tanır içimde acı
Dışarıda büyüktüm, evde bir küçücük kaldım
Dağılmaz artık bulutlar üstümden, nüfuzum azın
Kırıldı sazım, tükendi öfke, bir erişkin kaldım!
Kapanmaz artık kapısı aklımın fısıldar anlık:
“Kendini öldürüp bir sabah yeniden doğurman lazım!”

Bir kere insan
Bir kere çıktı mı dönemez eve!
Bir kere çıktı mı dönemez eve!
Dönemez eve!
Bir kere insan
Bir kere çıktı mı dönemez eve!
Bir kere çıktı mı dönemez eve!
Dönemez eve!

Günlerden bir gün kararmış düşler de gördüm
Gözlerim her şeye alışık gülmem
Tedirginim hep bitmez kaygım var
Karanlık koynunda uyandım sabaha
Her yanım yarasa
İnsan, paradigman!
Burada doğdum sonra her şey berbat oldu
Bu dünya müşkül eminim gözümle gördüm
Aşk olsun dünya, bu nasıl bir yokluk
Ne sabahın ayazı bu ne yaşama yolu
Sırıtan boşluk
Anne bugün hava kasvet!

Bir kere insan
Bir kere çıktı mı dönemez eve!
Bir kere çıktı mı dönemez eve!
Dönemez eve!
Bir kere insan
Bir kere çıktı mı dönemez eve!
Bir kere çıktı mı dönemez eve!
Dönemez eve!