Ben bir deliyim yorgun ve yalnızım, kaldırımlara misafirim. Gecenin gözleri üzerimde. Denizin ortasında kücük bir adayım yüzme bilmem, yüreğimi bir yere bırakmışım bıraktığım yerden çok uzaktayım. Kapıları kapatmışım üstüme sürgüleri beynime çekmişim. Eyy sabreden derviş bana da sabretmeyi öğretsene. Ben deliyim ama çok şey bilirim. Renkler ve zevkler benim için hiçbir seyi ifade etmez bana. Sonların basladigi yerden baslangiclarin son buldugu yere gidiyorum. Kara bir tren gibiyim yani hep aynı raylar üzerinde. Ben deliyim cizilmis sinirlari reddetmişim. Ben hakkari de düşen çığ, şırnak da kömür yakayım, eskisehirde tabut hücre, nevsehir de peribacalariyim, maraşta katliam, marmariste orman yangiyim, tunceli de odaların sazı, erzurum yaylasinda çoban kavaliyim, diyarbakirda 7 kardeş burcu, derekde zeytin agaciyim… Almanya da yikilmis bir duvar, Amerika da bagimsizlik heykeliyim, fransa da yillanmis bir sarap, ingiltere de ozgurluk meydaniyim. Somali de aç bir cocuk , hollanda da 1 gram kokainim, ırak da multeci kampı, iran da rejim muharifi demokratim, brezilyada görkemli bir teslimat, suriyeyle güldağ arasında belka havadisiyim… ADANA’DA TESLİM OL ÇAĞRILARINA ATEŞLE KARSİLİK VEREN BİR MİLİTANIM. Sırtımdan vurulmuşum abi. Bedenim 4 parca, dirilis koltuk degnegi. ALNIMDAKİ AY YİLDİZLİ BAYRAGI, GOGSUMUN KAFESİNDE OZGURLUK TURKUSUYLE ÖTEN YARALI BİR KUŞLA DALGALANDİRRIM. Ölüm kurşun yolu belasiyim abla. Binlerce kez oldurulmus ama olmemişim. Ben sıratın cambazı, doğal bir felaket, sosyal bir belayım…Ben deliyim, duygularım hep sansure ugramis, bir fahisenin hayati gibi yalancidir gozyaslarim. İplerim inceldigi yerden koptu kopacak. Be abi kimi ozledigimi bilmeden hasretinden yoğunlugun anini yasarim. Ah abi ah içimden dagitmak gelir dagitamam ya, kendimi dagitirim. Gozlerimin kahverengisi git gide koyulasir, insanların ki kan kirmizilasir. Bakamam kimsenin yuzune sevgiye muhtac bir yavruya donerim. Ben deliyim susturucu takilmis bir silah, saati durmus bir bombayım, haykiririm ama duyuramam sesimi. Bi yerde sardigim tutunde, yaktigim cıgara da bulurum mutlulugu dumanı şehrin ustune iner efkarimin. Aglamamaya yemin etmis gozlerim ben deliyim. Kar yagar üsür, gunes dogar kavrulurum. Kimisi tukurur kimisi oper, tukurene mezar opene lalezar olurum. Karınca yuvaları ve ayak izleriyle temizlenir bedenim

Bu Şarkı Sözü 26 Ekim 2019, Cumartesi 18:43:25 Tarihinde Admin Tarafından Eklenmiştir. Bu şarkı sözünde eksik veya hatalı olduğunu düşündüğünüz bir kısım varsa aşağıdaki yorum kısmından bize bildirebilirsiniz.